ефыгъулIэн

(йофыгъулIэ) неперех. гл. 1. приревновать кого-л. к кому-л.

/ Зыгуэр нэгъуэщIым нэхъыфIу хущыту къэлъытэу зэгуэпын.

* Сабийхэм сыт щыгъуи я хьэлщ я адэ-анэ, Iыхьлыхэр хамэхэм ирафыгъулIэу. Iуащхь.

2. см. ефыгъуэн.

* Сэ къызата гъущI кIапсэр уэ къызофыгъулIэри, плъэкIыу щытым, сыщIэпщIэнт. Акъ. З.